8/27/ . . . . روزیکه برای اولین بار گریستم ..

من گریه می کردم و دیگران خنده ..

و الآن هم بعد از ... سال باز دارم در 27/8/91 می گریم ..

اما این بار کسی نیست که به رویم بخندد و برای در آغوش گرفتنم با هم رقابت کنند ..

من هستم و تنهایی من ..

من هستم وغصه های من ..

من هستم و بغض گلوگیر که نه جانگیر من ..

و من در آغوش تنهایی با نوازشهای دلتنگی ، آرام آرام اشک می ریزم ..

اما این بار برخلاف روز اول بی صدا !!!

 +++++

دلم تنگ است /

دلم چنگ است /

می نوازد آهنگ دلتنگی را /

و با چه سوزی ، ساز میزند طفلک ! /

که دل خویش هم به حالش می سوزد /

آآآآآآآآه ! می ســـــــــوزد /

از زخمهای دوست داشتنی ام دلم ! /

.

.

.

دگر قلبم چه بی رنگ است ! /

و این مردم چه هفت رنگند !!! /